Bu içerikte, Suriyeli isyancıların öncülüğünde İslamcı grup Hayat Tahrir al-Sham (HTS) tarafından şehirden şehire ilerlerken, Şam’a doğru yolları üzerinde Suriye lideri Beşar Esad’ı kaçmaya zorladıkları ve rejimin ünlü hapishanelerinin kapılarını açtıkları anlatılmaktadır. Yaklaşık 14 yıllık iç savaş boyunca 100.000’den fazla insanın kaybolduğu bu hapishanelerden çıkanlar, aileleri tarafından karşılandı ve Esad’ın artık ülkede olmadığını kavramakta zorlandılar. Hapishaneler, özellikle Sednaya gibi işkence ile ünlenmiş olanlar, Pazar günü erken saatlerde kırıldı. Ailelerin tekrar bir araya gelmesine dair fotoğraflar ve videolar duygusal anlara sahne olurken, esirlerin hikayeleri de şaşırtıcıydı. Esad ailesinin kendi halkına karşı işlediği suçların daha fazla kanıtı olarak yıllarca anlatılmaya devam edecekler. Esirler arasında 43 yıl sonra serbest bırakılan bir pilot ve 2009’da devlet yolsuzluğunu eleştiren bir blog yazısı nedeniyle tutuklanan ve 12 yıl sonra bulunan 19 yaşındaki bir genç kız da bulunmaktadır. İç savaş derinleştikçe, güvenlik şubeleri, gözaltı merkezleri ve hapishanelerin oluşturduğu geniş ağ, insan hakları gruplarının endüstriyel ölçekte uygulandığını söylediği acımasız işkence yöntemleriyle ünlü hale gelmiştir. Esad rejiminin muhalifleri bastırmak için hapsetmeyi temel bir yöntem olarak gördüğü sızdırılan belgelerle ortaya çıkmıştır. Birçok Suriyeli yıllar boyunca yetkililer tarafından akrabalarının yıllar önce idam edildiği brifinglerle acı haberi almıştır. Çoğu, sevdiklerinin hala hayatta olacağı umuduyla beklemekte ve merkezi bir otobüs istasyonunda, serbest bırakılan esirlerin indirildiği arabaları bekleyen endişeli ailelerle karşılaşılan görüntüler paylaşılmaktadır. Bir kadın, oğlunun 2012’de 18 yaşındayken alındığını ve o zamandan beri hiçbir şey duymadığını veya görmediğini belirtirken, diğer ailelerin de çocuklarının ölü olabileceği korkusuyla beklediklerini dile getirmektedir.
[ad 1]
Kaynak: www.theguardian.com
Yorumlar kapalı.